συστενοχωρώ

-έω, Α

στρυμώχνω, πιέζω από όλες τις πλευρές, συμπιέζω («ἡ μὲν φύσις ἐλευθέρους ἡμᾱς ἀφίησιν, ἡμεῑς δὲ αὐτοὶ συνδέομεν ἑαυτούς, συστενοχωροῡμεν», Πλούτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + στενοχωρῶ «στρυμώχνω, περιορίζω»].